Szanowni Państwo!
My, doradcy metodyczni m. st. Warszawy, z niepokojem przyjmujemy informacje dotyczące zmian sposobu zatrudniania doradców. Wierzymy, że proponowane rozwiązania wynikają jedynie z nieuwagi lub niewiedzy i nikt nie chce wyrządzić krzywdy warszawskiej edukacji ani bezmyślnie zniszczyć wypracowanego przez lata warszawskiego modelu doskonalenia nauczycieli.
Doradztwo metodyczne to dla nas praca w przedszkolach, szkołach lub poradniach psychologiczno-pedagogicznych łączona z pracą z dorosłymi. Działalność w Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń traktujemy jako pracę zawodową (a nie jej dopełnienie). W naszych placówkach jesteśmy zatrudnieni po to, aby mieć kontakt z uczniami, by być wiarygodnymi dla nauczycieli, a we WCIES po to, by dzielić się wiedzą i dobrą praktyką.
Bycie doradcą nie jest dla nas dodatkowym źródłem zarobkowania. Trudno nam zresztą oddzielić obowiązki realizowane z dziećmi i młodzieżą od tych, które wykonujemy, zajmując się dorosłymi. Mimo że mamy wyznaczone dni na konsultacje i dyżury, piątki przeznaczone na pracę we WCIES – doradcami jesteśmy cały tydzień. Zniżka godzin w szkole umożliwia nam przygotowywanie i prowadzenie szkoleń oraz niezbędne przy tym doskonalenie własne. Zatrudnienie w placówkach bazowych daje nam również potrzebne w pracy bezpieczeństwo socjalne (ciągłość pracy, naliczanie dodatków od pełnego etatu itp.).
Proponowane zmiany zmuszą nas do rezygnacji z bycia doradcami metodycznymi. Nie pogodzimy obowiązków doradcy i nauczycieli przy obecnie pomyślanym projekcie rozporządzenia
Autorzy projektu chcą powierzać nam obowiązki doradcy jako dodatek do pensji (lub raczej jej połowy).
– Stawiają nas w roli komercyjnych firm świadczących usługi edukacyjne, z tym, że szkolić będziemy po godzinach w szkole.
– Autorzy projektu są przekonani, że praca doradcy wykonywana jest tylko wówczas, gdy prowadzi on warsztat, seminarium, otwartą lekcję lub udziela konsultacji.
– Nie biorą pod uwagę tego, że wykonanie obowiązków wymaga przygotowań i uzgodnień, które trudno zrealizować między godziną 16 a 19 i że nie jest to forma dodatkowego zarobkowania (po pracy z uczniami).
Wprowadzenie zmiany bez konsultacji, bez rozeznania, pozbawi nauczycieli warszawskich doradców metodycznych. Niezwykłe rozwiązanie w postaci Warszawskiego Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń (WCIES) z doradcami wszelkich specjalności i dla wszystkich etapów edukacyjnych – pozostanie wspomnieniem. Nauczyciele nie będą mieć dotychczasowego wsparcia nie tylko w trudnym roku szkolnym 2019/20, ale i w następnych latach.
Nie trzeba być historykiem, by docenić dorobek poprzedników oraz właściwie wypracowane rozwiązania organizacyjne z przeszłości. Nie niszczmy więc warszawskiego doradztwa metodycznego, by go potem z trudem odbudowywać. Zmiana dla zmiany jest bezsensownym marnowaniem czasu i pieniędzy oraz pozbawieniem nauczycieli dostępu do możliwości bezpłatnego doradztwa metodycznego.
(źródło: wcies.edu.pl)